پدرم تاج سرم
11فروردین سال1397 هنوز قَدَّم به قدِ بابا نرسیده بود که تو سٌجده های نمازش سوار کولش میشدم ، دستامو دور گردنش حلقه میکردم و با صدای بلند میخندیدم و بابا هیچوَقت بخاطر اینکارم منو سرزنش نکرد ، بجاش وقتی دستام دور گردنش بود و از کولش آویزون بودم محکم تر وایساد تا نذاره زمین بخُورم اون موقع قوی بودنِ بابا از نظرِ من همین وقتا بود ، بُزرگتر که شدم فکر کردم چون بابا کَله ی عروسکمو به تنش وصل میکنه قویه ، بعدتر قوی بودن بابارو وقتایی دیدم که وقتی چند کیلو میوه رو یهو تو دستاش میگرفت و میاورد خونه ، بابا قَوی بود ، دیگه مُطمئن شده بودم که قویه ، چون میدونستم واسه هر هزار تومن پولی که میاره تو خونه عرق ریخته و زَحمت کشیده ، پُشت هر لبخندی که میزنه ه...
نویسنده :
مامان وبابا
0:32
